Het verhaal achter 'Onze Kippen'

Plofkippen, antibioticaresistentie, bio-industrie, kleine hokken. Zomaar een greep uit de woorden die je om de oren vliegen als het gaat om onze vleesproductie. Ik ben een boerendochter en heb veehouderij gestuurd waarna ik tien jaar lang in de agrarische sector heb gewerkt als communicatiemedewerker. Ik weet dus wel het een en ander over de veehouderij in Nederland. En ik eet nog steeds vlees. Ben ik dan zo ongevoelig of valt het allemaal wel mee?

Veel verhalen over de ‘bio-industrie’ zijn flink overdreven, maar bevatten wel een kern van waarheid. De bewustwording over wat wij eten wordt steeds groter. Ik doe daar ook aan mee. Steeds meer begint het te knagen aan mij. Liefst zou ik mijn eigen dieren houden, zodat ik zelf weet dat de dieren het goed hebben gehad en wat erin is gegaan aan voer en medicijnen. Maar wat houdt mij tegen? Op de boerderij van mijn ouders is veel mogelijk en mijn vader is ook enthousiast naar alternatieve manieren van vee houden. Volg hier mijn avontuur van boerendochter naar boerin.

woensdag 9 juli 2014

Ze komen!

Ze komen! Donderdag 24 juli komen de eerste 20 haantjes van 4 weken oud naar onze boerderij. Dus voor de tijd wil ik het hok in orde maken. Vanaf dat ze er zijn, zal ik ook foto’s gaan plaatsen natuurlijk.
Het voer is al geregeld. Mijn vaste voerleverancier van zakvoer, Diervoerders uit Zoetermeer, brengt volgende week een paar zakken kippenvoer. Legmeel, omdat ze dat gewend zijn, samen met vleeskuikenkorrel.

De volgende stap is dus een slachter vinden. Ik wilde dat eigenlijk eerst geregeld hebben, maar alles gaat nu zo snel. Druk ben ik aan het zoeken op Internet en via via aan het vragen. Maar het lijkt erop dat het moeilijk gaat worden. Een groot poeliersbedrijf in Waddinxveen heeft meegezocht, maar moest mij ook teleurstellen. “Veel kleine slachters die nog een paar kippen zouden kunnen slachten, zijn er de afgelopen jaren mee gestopt. Er zijn alleen nog maar grote kippenslachters en die kunnen niet zulke kleine aantallen verwerken.” Oei.

Dus tips en adviezen zijn welkom! Ondertussen zoek ik stug verder. Desnoods moeten we wat verder rijden, maar liefst wil ik ze in de buurt laten slachten. Hoe dichterbij huis, hoe minder (milieuvervuilende) kilometers ik hoef te maken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten